Dolf is nu 3 weken bij ons en we zouden hem nu al niet meer kunnen missen. Het was bij ons liefde op het eerste gezicht en dat is niet meer veranderd. Het is echt ons vrolijke vriendje en het is alsof het nooit anders is geweest. Hij hoort er helemaal bij. 

13 september hebben wij Zelda mee genomen uit het asiel. Zo heet ze nog steeds omdat we het een leuke naam vonden. Toen we haar voor het eerst zagen hebben we niet meer naar de andere kittens gekeken en waren we meteen verkocht. Het duurde niet lang voor Zelda zich helemaal thuis voelde, onze oudere kat Kayla moest wel behoorlijk wennen en wist niet wat haar overkwam! na 1 week begon ze haar te accepteren en zijn ze nu beste maatjes.
We zijn superblij met haar, ze is speels, sociaal, lief en zijn blij dat ze nu bij ons
hoort.

Hallo,

Ik ben op 5 augustus mee uit het asiel genomen door mijn nieuwe baasjes. Ik heette Woezel maar hier noemen ze me Momo. Maakt voor mij niet zo heel veel uit want ik luister naar beide niet ;) in het beging moest ik erg wennen en was snel bang en schrok van alles. Nu voel ik me steeds meer op mijn plaats. Ik loop lekker te kletsen en ze kletsen terug tegen mij. Ik kan nog steeds goed eten en mag ook lekker buiten spelen. Kortom ik zit hier op mijn plekje :) 

Vanaf 7 augustus is Zomer (nu Starry genoemd) bij ons. Ze lijkt zich al erg thuis te voelen. In huis loopt ze meestal achter ons aan, maar vind haar mandje ook erg lekker. In de tuin vindt ze het heerlijk om de buurpoes weg te jagen, en bij mijn schoonouders op de boerderij zit ze fanatiek achter muizen en duiven aan (maar gelukkig lukt het vangen niet). De omgeving vind ze erg leuk, heel veel sloten met lekker veel eenden om op te jagen. Los gaat dus nog niet, want dan springt ze in de sloot en komt ze er een halfuur later pas weer uit (of je moet er zelf achteraan springen...). Maar aan de riem is er ook genoeg te snuffelen. Gelukkig zijn er op het strand geen eenden en kan ze daar lekker los rennen.