Onze lieve Danko (Bij jullie droeg hij de naam Rubert),

14 Jaar geleden kwamen we deze lieve rode kater bij jullie tegen, hij was toen ongeveer 2 jaar oud, hij was gek op knuffelen en bij vlagen heerlijk speels.
Wat hebben we genoten van deze lieve bijzondere vriend.
Danko vond het heerlijk om ons vele cadeautjes te brengen en legde ze dan voor de slaapkamer deur, eerst levend, na een gesprek bracht hij alleen nog dode dieren en na nog een gesprek legde hij ze keurig voor de buitendeur neer. Het was een bijzonder dier. 
Zijn reis met een vrachtwagen naar België (onbedoeld) na twee dagen was hij gelukkig weer thuis geheel op eigen kracht.
Nu na 14 jaar hebben we afscheid moeten nemen van deze kanjer, hij was ziek en kon niet meer. Liefde is ook los laten dus we hebben hem moeten laten gaan. Maar wat zijn we dankbaar dat hij al die tijd bij ons heeft willen wonen. En wat zijn we blij dat wij hem bij jullie tegen gekomen zijn. 
Het bleek een bijzondere, lieve en trouwe vriend.  

Hallo, 

Zo te zien heeft Saartje haar gouden mandje gevonden.

Ze voelt zich heel erg op haar gemak bij ons.

Wij genieten erg van haar gezelschap.

Ze moet nog een beetje wennen aan onze regeltjes maar het uitlaten,spelen en thuis zijn verloopt allemaal prima. 

Ons gezin is mooi compleet.

Met vriendelijke groet en een poot van Saartje 

In december 2004 vond ik een foto van een zeven maanden oude Beagle in jullie asiel. Het liet me een weekend lang niet los en ik ben hem op die maandag vanuit Amsterdam komen halen. Sindsdien hebben we prachtjaren gehad. Vandaag is hij 15 jaar oud geworden. Oud en bijna versleten maar trots en met een mooi leven.

Enkele weken geleden adopteerden we Ayko, een Shiba Inu. Het is een echte speelvogel en een grote knuffelaar. We zijn zo blij met Ayko in ons gezinnetje.

Toen ik opgroeide hadden wij altijd katten uit het asiel. Vorig jaar wilden we graag onze eigen kat nu we ons eigen huisje hebben en was het asiel in Terneuzen dan ook een logische stap. Sinds mei 2018 woont Rika (nu Tyson) bij ons. De eerste maanden waren ontzettend zwaar, veel slapeloze nachten omdat hij zijn rust niet kon vinden. Nu sinds een maand of 2/3 gaat het steeds beter met hem. Wat is het toch een knapperd! Hij is nu zo ontzettend lief en aanhankelijk dat we de maanden daarvoor helemaal vergeten zijn . We kunnen nu ons huisje niet meer voorstellen zonder Tyson. Hij brengt leven en gezelligheid in huis als hij lekker op de bank ligt te slapen of achter je aan rent met zijn speeltjes. Zo zie je maar dat het soms wat tijd kost, maar achteraf hadden we het niet anders gewild. Wie weet over een jaar nog een broertje of zusje..